Dan heb ik het niet over tèn ondergaan natuurlijk....
Alhoewel als je in dat geval angst als waarschuwing ziet en er wat mee doet!
Oké, ik begon gelijk met een zijspoor, terug naar mijn werkelijke bedoeling.
Neem nou op dit moment de enorme schoonheid die de natuur ons te bieden heeft, hoe heerlijk is het om die te ondergaan zonder angst. Ja, je leest het goed.
Angst dat het voorbij gaat, angst voor een slecht milieu, waardoor dingen mogelijk kunnen verdwijnen, angst dat je vergeten bent het gas thuis uit te doen en angst dat je de huisdeur niet hebt afgesloten of dat je tuindeur nog wagenwijd open staat!
Angst lost dan niks op, dat weet je ook wel en toch....
Heerlijk dat ik het steeds minder heb en een stuk onbekommerder kan genieten.
Sommige dingen blijk je toch echt te kunnen oefenen, bijvoorbeeld "loslaten". Karakter eigenschap of niet!
En op zich is het ook geen ramp hoor als "angst" je weer eens overvalt.
Des te meer waardeer je het als je volkomen in rust en vrede met jezelf en je omgeving verkeerd.
Nee, daar is niks "verkeerd" aan!
Simpel genoten, in ieder geval even ontspannen op de groenwal vlak achter mij.
Kleine moeite om Nikon even uit te laten daar.
Hij doet "het" graag in de natuur....De stouterd!
Angst is een slechte raadgever, maar soms kan hij je zomaar overvallen.
BeantwoordenVerwijderenEn als je hem dan weer los kunt laten, heb je zelf goed werk geleverd.
Ik moest mijn angst hanteren toen ik was gaan werken en de balkondeur had openstaan, terwijl de poezen buiten konden en over de rand wandelen.
BeantwoordenVerwijderenToen ik thuis kwam lag Quincy onder de poezenpaal in de schaduw....
Dus angst was ook helemaal niet nodig...........