Mijn "buitenkant" functioneert gewoon door....
Van binnen wordt het stiller, leger en zonder ik mij meer en meer af.
Geen idee wat er aan de hand is.
En dat laat ik ook zo.
Niks onderzoeken, niks uitdiepen.
Gewoon doorgaan met webloggen.
Doorgaan met opstaan en naar bed gaan.
Niet eens afwachten ofzo.
Functioneren en een beetje meedoen.
Dan maar stiller van binnen, teruggetrokken.
Het geeft niet, het maakt niet zoveel meer uit.
Leven gaat door en het is wel goed zo.
