Worden als een balletje, een flexibel balletje dan wel te verstaan, één dat stuitert en waar het liefst zo'n lichtje in gaat branden door het stuiteren.
Hoe zou je leven eruit zien als het je lukt werkelijk alle scherpe kanten in jezelf uit te werken, niet ontkennen, nee..uitwerken!
Milder worden van binnenuit, niet als facade aan de buitenkant, maar werkelijk mild vanuit inzicht.
Niet "zacht" doen, maar zacht zijn.
Gemotiveerd leven, zonder dogmatisch of dwangmatig te zijn.
Zonder iemand te zijn die zich van alles laat aanpraten, maar gewoon iemand is die voor zichzelf staat, zonder daarvoor tegen de ander te hoeven strijden.
Bij het zien van zo een "balletje" zullen er regelmatig mensen op zijn pad komen die trachten het balletje een mep te geven of er mee te gaan gooien. Velen gaan ervan uit dat balletjes daar voor dienen.
Een flexibel balletje dat blijvend aan zichzelf werkt om veerkracht te behouden en te versterken, net zolang tot het stuiteren ophoudt en het lichtje van binnen vanzelf opgaat in het Grote licht!
Maar nu aan jou, buiten dit mooie "sprookje" om...
Lijkt het jou haalbaar om alle scherpe kantjes bij jezelf weg te werken, zonder een speelballetje te worden voor anderen die de "strijd" met zichzelf niet kunnen of willen aangaan?
