Moerasjes van verwarring.

Laten we gemakshalve maar zeggen dat het je kan overkomen. Over eigen verantwoordelijkheid op voorhand gaan we het even niet hebben. 

Neem die kleine leugentjes om bestwil, of simpeler, onschuldiger nog; iets even verzwijgen omdat het niet in het moment past. (Ja, ja...hihihi)

We maken ons er allemaal wel eens schuldig aan..( o nee het overkomt ons allemaal wel eens!)

Zo af en toe kan dat leiden tot misverstanden die buiten proportie raken en meer schade veroorzaken dan de schade die ze op een andere manier hadden aan kunnen richten. Die andere manier is "eerlijkheid", maar helaas is eerlijkheid niet altijd hetzelfde voor iedereen en ook is het geen zwart/wit gegeven.

Terug naar de metafoor van het "moerasje".

Bij uit de hand gelopen zaken middels die dwaze onwaarheidjes en onzinnige bestwilletjes, kun je beter, net als in een moeras geen paniek bewegingen gaan maken en niemand verzoeken het moeras in te stappen om jou eruit te halen! Dat wordt al gauw een "groepsverzakking"( nieuw woord).

Een aangereikte stok is nog te overwegen.

Zoals meestal in mijn schrijfstukjes....als je nu een oplossing verwacht als afronding, dan kom je wederom bedrogen uit.

Ben zelf nog maar juist bezig de modder van mijn onschuldige voetjes te verwijderen!

;-)

( De beruchte knipoog op z'n kant)

Foto; dat muisje had een staartje!