Iemand sprak mij aan; "Jij ben toch Walter van Spijkerbed?"
(Neen, tis geen verzonnen verhaaltje hoor..:-)) )
Uhhh, ja dat bleek ik te zijn. Kuch, kuch.
En ongevraagd kreeg ik zijn mening over Spijkerbed, alwaar inmiddels 2780 berichten op stonden. Hij had er een paar keer in gelezen.
Kon ik ook terugzien in mijn Google Analytics, een paar keer!
Liggend op zijn rug, blijkbaar sprekend via het plafond ( het was in de sauna om verwarring te voorkomen) kreeg ik te horen dat mijn weblog tè blij en tè positief was....
Fijn om te horen, alleen jammer van dat 2x "tè" ertussen!
Er kwam gelukkig nog zo'n uitermate objectieve en positieve opmerking via het plafond in mijn oor terecht. Mijn linker....en zachtjes resonerend via de houten zijwand die was ingesteld op positieve berichten, in mijn rechter.
"Het is allemaal te " ik " gericht....".
Even dacht "ik", ja, want zoiets denk "je" dan; Ga ik met deze persoon in discussie???
Waarschijnlijk had ik dat het beste ook via het plafond moeten doen, das veiliger.
Ik trachtte een korte uitleg te geven waarom ik op deze manier schreef en waarom ik daarvoor koos, specifiek op een weblog! Gelukkig kwam ik op tijd tot inzicht en zei hem dat mijn manier van webloggen duidelijk niet zijn ding was en dat hij zich dan geen geweld aan moest doen het te lezen!
Wel vermeldde de man nog ter afronding van het gesprek, dat zijn moeder zaliger hem verteld had zoveel mogelijk van het leven te genieten.
Dat klonk mij nou nèt iets te blij en positief in de oren, hahaha!
Ik vermoed dat hij dit stukje zal lezen, ik had immers aangekondigd mogelijk iets over onze bijzondere ontmoeting te gaan schrijven. Iets blijs en positiefs en net niet tè...!
Overigens het lijkt me werkelijk geen onaardige vent, toch kan dit soort ontmoetingen een contact even een beetje negatief inkleuren.
Mocht je jezelf, hier in herkennen, saunaplafondspreker, neem het voor wat het is of....
optie 2; Lees het niet! Optie 3; Wees ervan overtuigd dat het nooit over jou kan gaan!
;-)
Maar waar dit stukje uiteindelijk werkelijk over gaat is dat ik mij weer eens terdege realiseerde hoe mensen totaal anders naar dingen kunnen kijken!
(Het zijn de kleine dingen die het 'm doen, toch?)
