Problemen en verslaving.

Laat ik het even niet hebben over het feit dat verslaving veel problemen veroorzaakt, maar gewoon eens kijken naar wat je als verslaafde doet bij problemen...
Ik deed het ook, en wordt mij dat nog steeds na 4 jaar bewuster en bewuster hoe dat zelfs in kleine dingen doorwerkte.
Je komt een probleem tegen, een probleem dat je spanning geeft...een oplossing lijkt er niet te zijn.  Niet snel in ieder geval.
Dan wil je tijd hebben om na te denken....kom, neem  er een sigaretje bij.
Dat denkt overzichtelijker.
Kom, even een borrel erbij, dan ben ik meer ontspannen en....enz. enz.
O ja, een enkel kalmeringspilletje is ook geen gek idee, dat maakt het denken rustiger.
(Natuurlijk niet, het vertroebelt allemaal en schuift problemen voor je uit!)

Na 4 jaar zonder "kunstmatige" ontspanners, hoe doe ik dat nu dan?
Hoe los ik dat op?
Door afleiding te zoeken tussen het piekeren door, niet door het piekeren te bestrijden.
Door in beweging te blijven en niet door te vechten tegen mijn onrust.
En vooral door me te realiseren hoe ik mij voel, hoe ik dat probleem ervaar, zonder onnatuurlijke verdoving.
Uiteindelijk als je door hebt hoe dat werkt, is die pijn niks vergeleken bij de pijn die je lijdt door een verslaving.
Leren accepteren dat alles met alles te maken heeft en dat spanning er zo nu en dan eenmaal bijhoort.
Ja, ja...ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan.
Gelukkig heb ik mij door dat laatste heen weten te worstelen en moet ik dat nòg regelmatig doen.