Ik verbaas mij over die wereld....
Letterlijk staar ik even "stom" naar mijn beeldscherm, want weer vinden mijn gedachten en gevoelens de juiste woorden niet om mijn huidige ervaren hierin te omschrijven.
Het heeft niet eens te maken met diplomatiek of overmatig correct willen zijn, nee het heeft te maken met;
Waar sta ik eigenlijk nog in deze wereld, kan ik er nog wel wat mee?
Mijn "witte" kamertje is overigens voltooid, een soort voltooid tegenwoordige tijd.
Of misschien wel; voltooid verleden tijd?
Of misschien wel; voltooid verleden tijd?
Het past prima bij mij, maar toch voelde ik even irritatie toen iemand begon over een plekje waar de witte verf niet gedekt had....
Die wereld, nee die wereld wil ik niet meer, de wereld van onzinnige perfectie, waarin het alleen maar gaat om uiterlijk vertoon.
De perfectionist in mijzelf heeft de handen al vol aan dat zelf! Ben al blij als ik een plekje of een kiertje kan laten voor wat het is.
Mijn schuilkeldertje bevindt zich op de bovenverdieping, niet tegen overstromingen of vallende bommen of soorten natuurgeweld bestand.
Nee, dank je, ik leef liever mee dan dat ik mij ga isoleren om te overleven!
Hé, eigenlijk een hele grappige slotzin;
Ik leef liever mee dan dat ik mij ga isoleren om te overleven!
Een goede vriendin van mij vertelde me dat ze mijn weblog zelden las, ze hoorde immers al rechtstreeks van mij hoe het met me gaat. Maar mijn stukjes gaan eigenlijk helemaal niet over hoe het met mij gaat!
Daar moet je doorheen lezen, beste vriendin. hihihi.
Heel goed, leef mee met de wereld.
BeantwoordenVerwijderenHet is goed toeven hier.
Geniet van alles wat er allemaal gebeurd.
walter toch, het wordt er hier precies niet beter op.....toi toi for the weekend!
BeantwoordenVerwijderenDank Lutje! Er is dus toch hoop voor me...:-)))
BeantwoordenVerwijderenNou Walter, misschien ziet Lutje het toch niet goed, want het gaat eigenlijk prima hier op dit weblog, tenminste....
BeantwoordenVerwijderendáár waar je even fijntjes aanstipt dat het helemaal niet om perfectie en uiterlijk vertoon gaat, maar dat het belangrijk is jezelf te zijn zoals je bent in álle schakeringen. Laatst was hier iemand die me zei dat ik de foto van Jan recht moest hangen en weetje?
Het hoort bij Jan om een beetje scheef te hangen, Jan wás graag wat scheef dat was nou net voor hem de schoonheid van het leven.
Hij hield helemaal niet van perfectie, hij liep zelfs wat scheefjes, hij had een uiterst charmante 'koorddansersloop' zoals de dokter het noemde. Bij Jan mócht álles bestaan, hoe het ook was. Gelukkig gaat de foto na een dag alweer de andere kant een beetje scheef op...
En dat hier en daar de verf niet dekt, wat heb je ook aan al dat 'platte wit', ergens moet het levendige te nog vinden zijn en dus de 'warmte'.
daaaaag, see you.
~
nee perfectie hoeft niet
BeantwoordenVerwijderener mogen gerust wat foutjes zijn