De dame was op een zeer vreemde manier vertrokken, haar snoepgoed en één van haar naaldhakjes waren op een nog vreemdere manier tussen mijn benen terecht gekomen...
Nee, het had zich niet in dezelfde tijd afgespeeld, de dame moet er reeds lang voor mijn komst vertrokken zijn...
Rechts van mij, in de andere vierzits namen een vader met zijn 2 tienerdochters drie stoelen tot hun tijdelijke verblijfplaats in.
Er werd giechelend gespeculeerd wat er in mijn afdeling had plaats gevonden en er ontstonden hele horror scenario's! Van ruzie tot en met moord aan toe, afgewisseld met de mogelijkheid dat de dame ter plekke haar lastige naaldhakjes vervangen had door beter zittend schoeisel.
Ik onderbrak hun speculaasjes even door subtiel gekuch om te vermelden dat ik er geen deel aan had gehad.
De vader begreep mij blijkbaar verkeerd en lachte vrolijk terug dat de schoenen toch mijn maat niet waren.
Ik lachte terug, en nee het klopte, ze waren geen maatje 42.
Het mysterie van de schoen met de snoepjes bleef onopgelost.
Mocht iemand die mijn blog bezoekt daar een nachtelijke ingeving over krijgen, hoor ik dat graag morgenochtend!
(Al met al weer een gezellige dag bij mijn zoon in Amsterdam doorgebracht)
Slaap lekker...
een echt detectiveverhaal is dat, ik zal nu gans de nacht liggen nadenken wat er daar toch gebeurd kan zijn, en ik slaap al zo slecht momenteel, volgende keer een sprookje over een lief beertje misschien?
BeantwoordenVerwijderen