Alles. ( Teruggeplaatst.)

De verwondering van het gelezen woord...Pietje Bel en Dik Trom zijn dan de eerste waar ik aan denk.

Ik zag het voor me alsof ik naar een film keek.

En dan de magie van het voorlezen; Pippi Langkous, later op tv waren de beelden zelden zo fantasierijk als ik ze in gedachten voor me zag tijdens het luisteren.

De fascinatie van 'schrijven', vooral later gekregen, het is alsof ik met 'letterklei' bezig ben!

Heerlijk smeuïg bezig zijn en zinnen en woordspelingen vormen naar eigen, soms bijna onmogelijke, inzichten.

Is of was het mijn hoofdzaak?

Het creëren van beeld, beeld op papier, beeld op doek.

Kleuren  en vormendie roepen van verlangen om gezien te worden, ja....bijna geproefd en gehoord!

En 'nu', het nu van deze tijd; de digitale fotografie.

Het water loopt mij soms uit de denkbeeldige mond als ik ermee bezig ben.

( Of is het water denkbeeldig, terwijl de mond reeds altijd aanwezig is en halfopen onder de 'zoeker' hangt?)

Creatief kunnen zijn ervaar ik als het grootste 'Godsgeschenk', het gegeven paard dat je ten alle tijden in de bek mag kijken, het wonder van de menselijke geest.

Ergens lijkt het te kloppen..de mens creëert zelf de wereld waarin hij leeft, kijk je positief naar de dingen of kijk je er negatief naar. Ja, zelfs naar dingen die men 'zorgelijk', ellendig of uitzichtloos zou kunnen noemen. Ze krijgen hun eigen betekenis door de manier waarop je ernaar kijkt.

Een rare sprong..ik denk aan de "mythe" ( we zullen het nog zien) van de 2012 theorie dat alles in sneltreinvaart zal veranderen. Doemdenkers zien de wereld vergaan, ik zie hem zich vernieuwen, wellicht met wat harde, rake klappen, tot een wereld waarin de vrije geest welig tiert en creativiteit en liefde voor leven de hoofdzaak zullen zijn.

Dit was een schrijfsel, een stukje dat over alles ging..

'Gaat', als je het een tweede keer over leest om daarna weer tot 'ging' te worden.

Kom, laat ik er wat foto's bij plaatsen die mij nog steeds prikkelen, ik was namelijk vergeten te vermelden; de kracht van het plaatjes kijken. (Denkend hierbij aan Suske en Wiske,  de Donald Duck en niet te vergeten Kuifje...Stripboeken, die ooit slecht voor je ontwikkeling leken te zijn, die intellectuele, weet je nog?

De verplichte 'literatuur' op de HBS heeft mij nooit werkelijk aangespoord tot dat soort lezen, dat deed later de Sience Fiction mij.

Het stukje over 'alles' beschouw ik bij deze als;

Compleet.