Totdat je het zelf meemaakt....
Oordelen, we doen het allemaal en soms 'veroordelen' we vanuit gebrek aan inzicht en inlevingsvermogen.
Totdat je iets zelf meemaakt....
Soms moet je heel ver gaan om begrip op te kunnen brengen voor het onbegrijpelijke van de ander.
Inlevingsvermogen, niet iedereen heeft het en het is maar al te makkelijk daarin af te haken als iets te dichtbij komt en je confronteert met je eigen zwakke of 'duistere' kanten.
En toch, soms zijn er mensen die uiteindelijk zelf gaan meemaken wat ze ooit bij de ander veroordeelden en als kwaadschiks of zwakte beschouwden, en dan nog durven zeggen; 'Ja, maar bij mij ligt dat anders, ik kan er niets aan doen, mij overkomt het, bij mij was het overmacht'.
Oordelen, veroordelen, vaak doen we het uit pure angst voor datgene wij in onszelf willen ontkennen.
Dieper 'kijken' in jezelf, in de ander, het is de moeite waard, het verrijkt je leven en maakt je ( op den duur?) milder.
Een mildheid die niet alleen jezelf ten goede komt.
Of er hierna nog een kort stukje komt over wat die mildheid, in het dagelijks leven dan in zou kunnen houden?
Ik durf het je niet te beloven...
Kijk hier houd ik van. Heel mooi geschreven en ook doorleeft anders kun je het niet schrijven en blijft het iets van anderen.
BeantwoordenVerwijderenDat zijn de belangrijkste dingen in het leven. Naar binnen kijken, nangpa.
ik probeer mij altijd in te leven in een ander z'n situatie, maar hoe jezelf zou reageren kan je pas echt weten als je deze situatie daadwerkelijk meemaakt
BeantwoordenVerwijderen