Opnieuw verzoenen met.

Leef-tijd, de tijd dat je reeds leeft ging vaak door vele leer-ervaringen heen, alhoewel, de ene leert, de ander verstart, en soms gaat dat om en om in één persoon.

Als 'lessen' te dichtbij komen kun je tijdelijk verstarren en dat is achteraf gezien, vaak een vorm van zelfbehoud geweest.

Leeftijd doet er niet toe? De werkelijkheid is natuurlijk anders, leeftijd doet er wel degelijk toe, en laten we dan vooral kijken naar de positieve mogelijkheden die leef-tijd in zich draagt. Namelijk het opdoen van levenswijsheid, liefst gepaard gaande met een zich verruimende geest en een grotere mildheid en flexibiliteit.

Want waarin heeft groei anders zin dat in het verruimen van je denkkader?

Opnieuw verzoenen met, het klinkt bijna als een nederlaag, een capitulatie.

Maar eigenlijk is het meer een soort overwinning, namelijk het accepteren van de grenzen die je ( op dat moment) binnen jezelf tegenkomt.

Verzoening, hetgeen in kan houden; Dit is die ik nu ben en dit is wat ik nu aan kan...En nu is dat goed.

Sla je arm om je heen en geef jezelf een gemoedelijke schouderklop; 'Het is goed zo, maatje!

Ook bij dit schrijfsel had ik mij in begin voorgenomen het uitgebreid en diepgaand op dit onderwerp in te gaan. Halverwege kom ik dan tot de ontdekking dat het niet zo ingewikkeld hoeft allemaal.

Te veel van het goede werkt alleen maar verwarrend.