Het totaal-plaatje ben ik kwijt.
De rust vinden mezelf weer 'samen te stellen'.
Onrust in het lichaam is op vele manieren te duiden.
Het enige dat ik daar werkelijk bij ervaar,
is dat alles met elkaar te maken heeft.
Alles is te veel om op eigen kracht te overzien,
laat staan om onder controle te krijgen.
"Alles" heeft tijd en rust nodig.
En 'leeftijd' mag geen reden zijn haast te willen maken.
De rust vinden zodat ik 'vanzelf' weer 'samengesteld' raak.
Maar ik leef er dwars doorheen en huil alsof ik huil, lach alsof ik lach en ben blij zoals iemand blij hoort te zijn, zelfs bedroefd, zoals het hoort
Maar het totaal-plaatje ben ik kwijt. 
