Foto's als inspiratie tot schrijven?

Het lijkt er op dat er veel 'vast' zit in mij...

Gister stoute schoenen aan getrokken 

 ( die stonden nog ergens in een vergeten hoekje) en ben gaan portretteren...Mens nog aan toe, wat had ik een hoge verwachtingen van mezelf!

Quasi nonchalant dacht ik het wel "effe" op papier te zetten, nou dat viel vies tegen hoor!
Zonder enige vorm van gemotiveerdheid was ik begonnen, behalve het idee mijzelf te gaan bewijzen dat ik dat wel even uit de mouw zou schudden na bijna een jaar niks gedaan te hebben!

( En dan ook nog een t-shirt met korte mouw te dragen!)

Gelijkenis met bestaande personen berust op louter toeval.

Vast zitten...in alles wat je doet?
Nou, soms maakt een mens dat in zijn gevoel groter dan het werkelijk is.
Zo'n soort 'mens' ben ik nu, een mens dat zich maar eens stort op een karnemelk kuur om de laatste restanten van de vervelende ( gelukkig verdwijnende) huidproblemen weg te werken.
Trachtend oude houvasten van een nieuw jasje te voorzien, mijzelf weer wat voller in het leven van alledag te krijgen.
( Wat kan ik het toch weer zalig formuleren, het water staat me in de mond!)

Foto's uit mijn bestand plukken om wellicht inspiratie tot vernieuwd schrijven te krijgen?
De foto's had ik niet eens nodig om tot dit stukje te komen, maar ik ga er nog wel even tussen snuffelen om er alsnog wat bij te plaatsen en misschien tot een langer en nòg inspirerender stukje te komen.
Let wel; inspirerend voor mezelf!
De lezers die ik lijk te hebben en heb...althans degenen die ik zelf op hun weblog volg, lijken bijna geen van allen zonder te zitten.
Ongetwijfeld kent iedereen wel een korte of langere inspiratieloze periode waarin het niet veel meer is dan een kwestie  van 'gewoon doorgaan met er Zijn'.
Ik ben er, dat wel en ik kom mijzelf keihard tegen in heel veel dingen, dat ook wel!
Houdt het dan nooit op, is geen enkele leeftijd 'veilig' daarin?
Ongetwijfeld ligt dat aan wat voor soort mens je bent.
Ik schat zo in dat ik pas na mijn 100ste een beetje tot rust kom...
Dus life..here I come, trek dat overhemd van je lijf en ren maar weer eens 'naakt' die buitenwereld in!
( Binnen staat de verwarming op 21...erg verleidelijk om dan toch maar even een stukje voor Spijkerbed te schrijven i.p.v. dat overdreven 'naakte' gedoe.
Alhoewel de genezen borstpartij dat wel weer toelaat!
Brengt me op het idee deze week maar weer eens gewoon regelmatig de sauna te gaan doen.
Daar vaart mijn huid trouwens ook zeer wel bij en met dit gezonder aanzien vluchten mijn mede sportgenoten waarschijnlijk dit keer niet alle kanten op, zodra ik de sauna betreed.
Vorige keer rende er een dwars door de glazen deur die hij in alle commotie van besmettings-angst vergeten was!

Dit is uiteindelijk een zeer geïnspireerd stukje geworden, lang genoeg om verveelde bezoekers weer minstens 2 dagen bezig te houden.
Tja, daar houd ik dan ook weer rekening mee als sociaal betrokken persoon.
Beetje meer betrokkenheid op eigen wel en wee..ja, daar ga ik ook maar weer eens wat meer energie in steken, toch?
( Dat 'toch?' komt twijfelachtig over, maar dat mag (toch?)....)

Duidelijk te zien dat ik in deze periode in een prima 'inspiratie-veld' verkeerde, een werkje ter plekke van een  'levend' model  gemaakt, nu steeds tegenkomend in mijn mappen...niet als inspiratie maar meer als frustratie!