Leuke stukjes schrijven is...erg leuk.

Gek genoeg ben ik geen schrijver...

Er broeit vaak iets en dat vindt dan eigenlijk pas zijn vorm, bijna in m'n toetsenbord!

Tijdens dit uitbroeden en ventileren via mijn toetsenbord komen er flarden door mijn hoofd.

Flarden..ken je die?

Uit flarden kan veel ontstaan en de mijne zijn vaak visueel..er komen plaatjes in mijn hoofd en als de wind mee zit ga ik ze schieten.

Nee niet de voorbijvliegende flarden, dat is een beschermd soort dat klem zit tussen monumentenzorg en natuurzorg. Ik heb er een boekje over.

'Flarden in het wild'.

Foto's gevoed door flarden schiet ik spontaan in wat ik tegenkom en wat is het toch weer verrukkelijk de Nederlandse taal in onmogelijke constructies uit mijn ene typevinger te laten komen.

Dus je merkt het al, tot een leuk stukje zal dit niet worden en toch..

Toch vond ik zelfs dit leuk om te doen.

En de flarden foto dan?

Momentje, ik ren even mijn creatieve Goudse stulp op en neer om te schieten.

Poes Poppie gaat gelijk haar kogelvrije damesvestje opzoeken!

En raad eens wat?

( Inmiddels 20 minuten verder..)

Er ontstond weer een absolute top van niet-fotografie!

Kijk, je hebt het of je hebt het niet.

 Als de pot leeg is, zet men sterke koffie.

 Knijpers die waren zoeken graag elkaars gezelschap en praten dan over hoe het was..

 Als kleine potjes geen oren hebben zijn de gesprekken zonder inhoud niet af te luisteren

Vergeet niet, er is een copyright..

Laat ik ze morgen niet op jouw blog tegenkomen!

(@)