Stoppen met roken hoef ik niet.

Inmiddels alweer 6 jaar geleden dat ik mijn laatste sigaret rook én rookte!
Een sigaret ruiken, tja...wat kan dat ineens een stank zijn!
Aan een sigaret roken denk ik al helemaal niet meer.
We zitten eigenlijk vreemd in elkaar, zo ging ikzelf stug door met roken terwijl ik 'astma'/bronchitis heb.
Zo ben ik ooit ook doorgegaan met teveel alcohol terwijl mijn lichaam allang signalen gaf dat het 'einde' naderde!
Drank en en drugs, roken...als gevaar lijken ze voor de hand te liggen, gevaar voor de gezondheid en grote kans op een 'verziekt' leven.
En vlak de eetverslaving niet uit!
Ongezond blijven eten ondanks dat je 'weet' dat het zich tegen je gaat keren.
Maar we zijn er goed in...onszelf beduvelen door alles naar morgen te verplaatsen of naar..'als het beter uitkomt'.

Op dit moment heb ik de meest enge verslaving ooit....
Verslaafd aan 'doelloos' leven.
Het draagt alle symptomen in zich van elke andere verslaving, je voelt dat het niet goed voor je is, je ervaart dat lichaam en geest ervan te lijden hebben.
Maar net als drank, drugs, roken, te veel eten of welke bepalende verslaving dan ook, je stelt uit tot morgen of je maakt je wijs dat het allemaal wel meevalt...
Een andere overeenkomst is, de schaamte!

Stoppen met roken hoef ik niet..
Ik kwam tot dit schrijfstukje omdat ik eraan dacht te stoppen met bloggen.
Stoppen met bloggen uit schaamte voor mijn huidige verslaving.

Op Werkwijze zal ik trachten dit gegeven wat uit te diepen.