Zodra je het gaat uiten zet je in feite de mensen die om je geven voor het blok...
Je beste vriend, vriendin of een geliefd familielid vertelt je; "Ik ben de laatste tijd zo vreselijk somber, en wat ik ook doe, wat ik ook probeer, ik val steeds weer terug".
Het eerste dat in je opkomt is...raad geven, vragen of je iets voor hem of haar kan doen.
Gewoon alleen maar luisteren is een beetje eng, net zo eng als het voor de sombere is om erover te praten.
Ik kruip even in de huid van die sombere;
'Erover praten lijkt te snel op klagen en ik wil niet klagen dus houd ik liever mijn mond'.
'Zodra iemand mij raad gaat geven, verlam ik en durf niet te zeggen dat ik reeds van alles probeer om uit die somberheid te komen, het zou lijken alsof ik niet wil'.
'Maar inderdaad, wat wil ik eigenlijk, waarom zou ik mij uiten over mijn somberheid als ik toch al weet dat ik het zelf moet oplossen?'.
Dan kruip ik even in de huid van die beste vriend, de vader,de moeder, de zoon of dochter, de beste vriendin, gewoon in de huid van de luisteraar...
En in het meest gunstige geval vind ik de kracht om te zeggen; "Vertel me over je somberheid".
Alleen maar even luisteren, vaak hebben mensen daar meer dan genoeg aan.
Een stille overdenking op;
Stilte-dag.
.
Vertel maar ik luister..!!
BeantwoordenVerwijderenSchrijf maar ik kom terug om te lezen...!!
Fijne dag vandaag...!!
Als het aan de orde is dan doe jij dat altijd al hoor! ;-)
Verwijderenals ze het je vertellen, moet je eerst luisteren, de vragen zullen ze daarna wel zelf stellen of ze hebben er geen behoefte voor. Als je zelf iets meegemaakt heb kan je ook beter raad geven en erover praten, want als ze beginnen van...ja, dat is erg enz.....
BeantwoordenVerwijderenhet is niet zo gemakkelijk om te weten wat de ander wil
BeantwoordenVerwijderensommige willen dat je gewoon luistert en dat doe ik dan (denk ik toch)
maar zelf wil ik interactie als ik ergens mee zit, ik hoor graag hoe een ander zou reageren in mijn situatie, wat z'n visie en raad is, daar neem ik dan uit mee wat voor mij van toepassing kan zijn en wat bij mij past, zo kan ik vooruit geraken in het probleem, als niemand iets zegt kan ik alleen ter plaatse blijven trappelen
Als ik geen advies of zo wil dan zeg ik niks
Niet makkelijk..niet voor de medemens en niet voor de man/vrouw in kwestie..luisteren is altijd goed..mijn vader zei altijd: heeft er ooit iemand gezegd dat het leven makkelijk is? dus als je kan probeer dan "de mooie dingen te zien in de kleine dingen van het leven"..helpt dat?
BeantwoordenVerwijderenSomberheid, wat doe ik er mee? ... soms zie ik dat somber in....
BeantwoordenVerwijderenIn stilte ga ik dit overdenken.........
Luister en ga even mee in de somberheid even samen wandelen door haar/zijn wereld en dan weer terug misschien wil hij/zij ook even meewandelen in jouw wereld. Dan zijn we nooit helemaal hopeloos alleen.Geef alleen goede raad als daarom word gevraagd!
BeantwoordenVerwijderenIk durf, als een situatie zich voordoet, ook wel de vraag te stellen. Wat verwacht je van me?
BeantwoordenVerwijderenIk heb gemerkt dat dat voor beide gesprekspartners prettig is.