Dan gebeurt er iets dat mij wakker maakt.
Innerlijk wakker over hoe anders we kunnen zijn!
En hoe ik aan niemand mijn blogadres geef...
Want juist hier en nu word ik meer en meer geconfronteerd met ons anders zijn.
Liefst snoer ik je even de mond...zeg in hemelsnaam een keer niet;
Ja, we zijn nou eenmaal allemaal anders!
Een uitspraak waarbij je kunt zeggen, dat je er liever niks over wil zeggen, hihihi...
Mijn nieuwe woonomgeving is zeer leerzaam, anders dan ooit, want ik word er nu dagelijks mee geconfronteerd, of ik wil of niet.
Zo was er een gesprekjes met mijn nieuwe buurvrouw, zij schildert ook en maakt iconen!
Het is een wat oudere en bijzondere dame...zeg maar gerust; Leven in de brouwerij!
Er werd haar een schildersezel aangeboden.
Wat een prachtige kans zou je denken!
Haar flat is net zo groot als de mijne en ook zij is alleen gaand.
Toch maar liever de schildersezel niet, ze wilde haar huis graag netjes houden om visite te kunnen ontvangen...
Toen flapte ik eruit dat mijn hele huis als het ware tot atelier was geworden en dat ik op elke plek werken kon als ik dat wilde.
Nee, ik vertelde dit niet om te choqueren, gewoon omdat het uit mijn hart kwam!
Gelijk dacht ik aan het TAL-project...
Totaal anders in het Leven staan...
Dus verder ga ik het hier maar niet hebben over;
We zijn nou eenmaal allemaal anders.
De film Avatar is weer eens op tv...
Ze zijn ook anders...toch?
😅
Geen opmerkingen:
Een reactie posten