Leven als experiment. 1.

Een unieke kans.

Je kan hem nemen

of niet.

Binnen de perken

van wie we wezenlijk zijn

laten we het Leven

Gebeuren.

Een unieke kans

om het leven

gewoon te laten

 Leven.

Een toelichting is wel handig; >>

Het kwam zomaar in mij op...

Hoe zou het voelen als ik het Leven zijn gang zou laten gaan?

Kon ik beginnen met mijn wil uit te schakelen?

Niet echt, want ik koos de plek waar ik wilde gaan zitten, hier in het open raam en luchtig gekleed in het crème.

Nee, niet naakt, dat zou niet prettig voelen, gewoon in vleeskleurige zomerkleding.

Zittend op mijn schommelstoel trachtte ik 'leeg' te worden, weliswaar met een kop groene thee voor me, maar toch...

En het Leven deed zijn pogingen om mij leeg te maken.

Toch kwam mijn denken er steeds tussen en ondanks het feit dat het denken dit keer rustig was, dacht ik van alles.

Als ik te ver naar voren boog zag ik de straat en dacht nog veel meer! Er glipte allerlei 'conclusies' door mijn vermeende stille denken heen.

Nee, de leegte en de Stilte had ik hier nog niet bereikt.

Het denken aan straks kwam vluchtig voorbij, maar het lukte mij om het niet vast te houden.

Een slok thee...

Is dit geen verspilling van mijn tijd? 

Het Niets en de Stilte?

Echter, het voelde goed en nieuw, want dit was eigenlijk mijn tweede experiment.

Deel 2 komt morgen!