Het is nu moeilijk om erover te schrijven...
Plotseling een schot zwart, dwars door mijn hoofd!
Hoe vaak heb ik hier werkelijk over geschreven!
Ondanks dat ik weet dat het bij velen voorkomt, blijft het een pijnlijk onderwerp.
Op zich weet ik waar het begon...vlak na mijn bezoek aan het ziekenhuis.
Ik kwam weer Hier en voelde gelijk; hier hoor ik niet, hier wil ik helemaal niet zijn!
Het was niet meer te stoppen, ik vluchtte mijn huis in...het voelt nog steeds niet als een thuis...
Mijn God, ruim 2 jaar geleden ben ik beroofd, beroofd van alles wat emotionele waarde voor me had... door de hulpverlening.
Ja, dan wordt het zwart in je hoofd,,,een soort zelfbescherming!
dat kan wel even duren vrees ik
BeantwoordenVerwijderenje ergens gaan thuis voelen, daar waar je eigenlijk niet wilt zijn, heel zwaar
en dan alles wat je hebt meegemaakt de laatste jaren...
Gelukkig blijven er altijd lichtjes in de duisternis... Dank je An!!! @
VerwijderenHe gatver, hoop zo voor je dat je de lichtpuntjes blijft zien en dat ze weer groter worden.
BeantwoordenVerwijderen