Vrij vertaald; weer worteltjes eten? Het stokje der gekheid aan de kant. Dit gaat weer eens gewoon over mijn werk. Beetje toelichten en dat soort aardig gebabbel...Eerste mededeling; oud tot zéér oud werk, waaronder oud zeer...( misplaatste grap moet kunnen )
Een schets, ter plekke gemaakt in de Ardêche, een live geschilderd stilleven ( lijkt achteraf een soort copie van een of andere bekende schilder, maar is gewoon eigen werk! ) een gedeeltelijk fantasie portret van mijn exgenote en een rozen fantasie uit het hoofd geschilderd. Allen vooral ontstaan via kundigheid en iets minder vanuit totaal vrije expressie. Desalniettemin, regelmatige noodzaak om ook in vrije expressie contact te houden met de realiteit.
Dit soort werk aanschouw ik met gemengde gevoelens, mede doordat ik nog maar zelden realistisch werk. Het is zelfs zo dat ik bij het getoonde werk nog weinig betrokkenheid voel. Soms vind ik dat jammer.
Uit ervaring weet ik echter dat een soortgelijke periode zo maar weer eens de kop op kan steken Het enige wat ik gelukkig nog wel duidelijk in dit werk terug zie is dat ik er veel plezier aan beleefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten