Bewust leven en rekening houden met je medemens, vol vertrouwen dat het ooit allemaal "goed" komt.....Anderhalf jaar dagelijks naar de sportschool, gemotiveerd en al, dus met plezier.Mijn plezier wankelde even toen ik op een agressieve manier door een jongeman van rond de 28 werd aangesproken met; "heb ik wat van je aan ofzo?". Dan te bedenken dat mijn eigen zoons ouder zijn! Eerst keek ik verbaasd om mij heen..dat kon toch niet tegen mij zijn? Het enige dat mij aan hem was opgevallen die avond was dat hij constant om zich heen keek of hij bekeken werd....Trouwens , verdere informatie over deze onbeschaamde kleerkast geef ik liever niet.
Als man van spirituele inslag word ik liever niet beschuldigd van discriminatie..begrijp je?
Op zich heb ik adequaat gereageerd, maar mijn irritatie was niet weg. Vandaag heb ik , na enig zelf onderzoek aangaande mijn motivatie daartoe, het incident toch bij de receptie vermeld. Zij begrepen en waardeerden mijn melding en bij herhaling grijpen zij in...
Op zich heb ik adequaat gereageerd, maar mijn irritatie was niet weg. Vandaag heb ik , na enig zelf onderzoek aangaande mijn motivatie daartoe, het incident toch bij de receptie vermeld. Zij begrepen en waardeerden mijn melding en bij herhaling grijpen zij in...
Ik weet dat boosheid en vervelende confrontaties bij het leven horen, vandaar dat ik de behoefte had dit te melden.
Toch blijf ik met de vraag achter; hoe ga je het "beste" met deze dingen om?En vooral ook, wanneer discrimineer je echt of is het inmiddels tot taboe begrip verworden?
Maar even zoeken naar een bijpassend werkstuk? ( enigszins aangedane smile@ )
Best grappig dat dit reeds oude werkstuk er redelijk bij past!( en dan toch in gewetensconflict of ik deze negativiteit op mijn weblog moet ventileren, tja...keuzes maken blijft moeilijk )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten