De paden die ik afgebeeld heb zijn paden waar je wel "moet" lopen, voor andersoortig vervoer zijn ze ongeschikt. Gelukkig maar.Steeds vaker merk ik dat lopen me erg goed doet, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Het brengt je op de meest directe manier tot "Zijn". Vaak noodgedwongen ben je je meer bewust van je omgeving en daardoor van jouw plek daar in. Als geïrriteerde auto-rijder kan men nog achter veilig glas op het voorhoofd tikken naar de buitenwereld of onhoorbaar vloeken en....snel doorrijden. Je ergernis ontlaadt niet een rijdt vrolijk met je mee. Zelfs fietsers hebben soms die neiging....Tegenwoordig loop ik uit.....gemakzucht. Grappig, vind je niet, lopen uit gemakzucht! Maar het zet mij er wel aan toe om tijd te nemen tot leven, tijd nemen vóór het leven. Laatst bijvoorbeeld naar Haarlem geweest, van uit Gouda. Gelopen? Nee, gekke Gerritje ben ik nou ook weer niet, gewoon trein. Maar wel loop ik eerst van m'n huis naar het station alhier, toch 20 minuten. Kijk, dat lopen moet wel reëel blijven. Naar Haarlem om voor de tweede keer een bijzonder mens te ontmoeten...waarbij we beiden tijdens een lopeling totaal de weg en de tijd vergaten, verdiept in het "Zijn". Zo gaat dat als je op het "Pad" LOOPT. Dat heet; de tijd voor elkaar nemen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten