
Zomaar ineens, ogenschijnlijk zonder reden; geen zin hebben.
Vervelende klier als ik ben ga ik dat natuurlijk weer onderzoeken bij mezelf. Soms kom ik tot een conclusie en soms blijft ik met de vraag achter...maar door het overdenken op zich verdwijnt bijna altijd de zwaarte van het "geen zin hebben".
Vanmorgen op de sportschool, als meegaand en wellustig "slachtoffer" van de crosstrainer, die mijn lichaam bewoog, kreeg ik ineens dat gevoel. "IK HEB GEEN ZIN!". Anna-Lyse, mijn alter ego dook daar natuurlijk weer boven op. Leuke meid trouwens die Anna, maar soms wat opdringerig.
Na een crosstrainend overleg kwamen we samen tot de conclusie; laat het voor wat het is en ga gewoon door met wat je doet.
En zie daar..het "geen zin hebben" verdween en ik ging zinloos, maar met een prettig gevoel gewoon verder.
Thuis gekomen bleek ik best weer zin te hebben, maakte m'n afwas af, die dus meteen af was en schreef dit on zinnige stukje.
Ook een prettige dag nog! Hug en..@...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten