Groeipijn.

Als kind ga je daar bij periodes doorheen, fysieke groei pijn....geestelijke aspecten laat ik even voor wat ze zijn....Maar dan als fysiek volgroeid mens komt de andere groei pijn, de geestelijke. Soms uit angst en verzet vertaald in fysieke pijnen. Dokter toe....dokter zonder tijd , zonder wezenlijke aandacht voor de totale mens. Geeft pillen. Gevolg ; noodzakelijke pijnen om door te kunnen leven worden geblokkeerd en maken die mens tot psychiatrisch patient. Gevolg nog meer medicijnen!
Feitelijk is niet die mens ziek, nee het is een zieke maatschappij die de confronatie niet aan durft te gaan en verklaart dus dat individu ziek.Bij deze durf ik het de walgelijke waanzin van medicijnen te noemen. Even over mij en over nu.
Groeipijn is weer mijn deel....maar dit keer ervaar ik het als zegen en zelfs een paracetamol laat ik die pret niet drukken!Deze pijn is zoet en zacht, maar huilt soms ook van binnen. Lacht ook heel erg vaak van buiten...The fool, de dwaas de nar. ( trouwens m´n toetsenbord haalt nu letterlijk tekens door elkaar smile@ )Dit keer geen polonaise meer aan mijn lijf...dus lach ik, huil ik, voel ik, ervaar ik. En laat het in groeiend vertrouwen door mij heen stromen.Veel is het wel, heftig ook...maar voor het eerst ben ik dankbaar voor deze pijn en ervaar het als dat wat het is.
Een geschenk.
( vergeet bijna de alcohol en de nicotine...nee dank je die hoef ik ook niet meer, liever de pijn die heelt..)