Op zich zal het er wat vreemd uitzien aan de buitenkant, "oude" man met MP3 in oortjes
die met 2 zilverkleurige diabolo's loopt te zwaaien. ( zijnde gewichtjes van één kilo, peanuts dus)
Een soort majorette in travestie......
Toch krijg ik alleen maar vriendelijke reakties en vrolijke gezichten te ondergaan, een enkeling daar gelaten.
Ja, het is er weer tijd voor, gewoon lopen in tempo, elke dag zo'n 30 minuten, gewoon de Bloemendaalse weg op en neer, geen flauwekul.
Alhoewel het is wel een beschermde weg van monumenten zorg en dat is er aan af te zien.
Ruim twintig jaar woon ik hier nu en geloof me of niet, al twintig jaar geniet ik van die weg.
De weg rechtstreeks van mijn huis naar het station.
Kan het nog symbolischer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten