De enige ware weg...
Zijn er andere dan? Nee, eigenlijk niet. Wat er wel is; je bewust zijn dat je inderdaad op de Weg bent!
Wat doet dat met een mens? In mijn geval geeft dat rust, maar het soort rust waarin nog wel alle emoties herkenbaar zijn. Levens-angst verdwijnt en wordt vervangen door, interesse en fascinatie voor het leven. Toch, soms....op die weg, denk ik even; waar leidt deze mij heen, wat is mijn bestemming, wat is de bedoeling...wat wordt er van mij verwacht?
Het antwoord is ontnuchterend en ontzettend wennen na een leven vol strijd.
Want kan een mens het aan met zijn verstand, zijn gevoel met zijn hele reutemeteut als hij ineens beseft: Je hoeft alleen maar te zijn...
Pardon...denk ik dan! Maar moet ik dan ook niet zus en zo en dit en dat?
Als ik dan echt "luister", hoor ik; als je daadwerkelijk bent, bewust bent, dan ben je die je bedoeld bent te zijn en dan verricht je vanzelf hetgeen je "taak" is.
Tis toch wat, vind je ook niet! ( biggest smile@)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten