Gedragen worden door een bepaalde levens overtuiging, innerlijk weten dat het leven op zich zinnig is, ook al kan je verstand dat niet verklaren...ja, dat draag ik wel in me. En gelukkig is mij in mijn opvoeding nooit een bepaald religieus geloof opgedrongen, want als ik om mij heen kijk kan dat bij veel mensen verstarring of strijd met zich mee brengen.Heel af en toe kom je mensen tegen die het leven via een religie als voldoening op zich ervaren.....Dat zit er bij mij niet in! Nee, voor mij is dat slechts de voedingsbodem van waar uit ik leef en handel.
Ik kwam op het begrip "voldoening" doordat ik al mijn oude werk weer onder ogen kreeg en nog krijg! Foto na foto makende raak ik steeds weer dieper verbonden met mijn voldoening.
Eigenlijk raar, bekend ben ik niet, exposeren doe ik zelden..die drang ontbreekt me. En er van leven ( financiëel ) kan ik al helemaal niet. Ben dan ook zeer tevreden met hetgeen ik níet heb@.
Als dan ruim 40 jaar werk de revue passeert, denk ik toch niet; wat heb ik er eigenlijk aan of aan gehad? Nee, dan is het goed voor wat het me geeft en gegeven heeft.
Ken jij ook zo'n soort voldoening? Ach, wees eens aardig en reageer er op, want ik vraag me oprecht af hoe dat nou bij anderen zit! ( werk uit ong. 93, oriënt periode )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten