Het innerlijke vertaalt zich in het uiterlijke.

Hiermee bedoel ik niet zozeer; een nacht slecht geslapen of veel zorgen en je hebt meteen het uiterlijk van een vaatdoek.

Dat zijn op zich verschijnselen die vervelend zijn, maar waar je mee leert leven.

Je kunt je innerlijke roerselen vaak vertaald zien in hetgeen je vorm wilt geven, een gerichte en duidelijke zekerheid of onzekerheid bij iets waar je mee bezig bent.

In mijn geval herken ik een innerlijk gebeuren vaak eerst in mijn "werk".

Zoals de worsteling die ik nu ervaar bij het zoeken naar een nieuwe richting, nieuwe inspiratie. Mijn oude vakmanschap bewust toe willen passen in een nieuwe manier van werken, terwijl ik mij ondertussen afvraag; waarom maak ik het mij zo moeilijk?

Het blijkt omgekeerd.

Namelijk moeite hebben mijn vergaarde kennis toe te passen in mijn huidige leven. En die zoektocht, strijd, vertaald zich in mijn werk.

Het goede blijkt dan achteraf wel, dat ik, ondanks mijn verslavingen van weleer, toch ontzettend veel bij geleerd en opgeslagen heb en dat maakt veel goed!

Betekent wel dat het nu keihard werken is voor me.

Maar in alle dankbaarheid is het heel erg de moeite waard, een geschenk dat niet elke ex-verslaafde ten deel valt!