Je kunt je afvragen, welke van de twee is leerzamer, welke raakt het diepst? Zolang er een goede afwisseling in zit kunnen beide inzicht brengen, maar ook hier geldt weer; een vereiste is aanwezigheid van bewust-Zijn!
Alhoewel ik een mens ben die vooral leert van het leven zelf, heb ik mij ook jaren "ondergedompeld" in spirituele en inzichtgevende theorieën. Boeken, lezingen, veilige "wij die het weten" praatgroepjes, enz.
Totdat ik merkte dat het een schijnwereld werd, hetgeen ook kan gebeuren als je je alleen maar bezig houdt met de negativiteit in de wereld. Ook dan ga je denken dat daar de werkelijkheid in is!
Waar wil ik heen met mijn betoog?
Even wat kernwoorden; rebellie, verzet tegen...sleur, kleingeestigheid, routine enz.
Begrippen, gevoelens die mij deden afzien van evenwicht en balans, uit "angst" te verstoffen en te verkalken.(even wat nieuwe benamingen uit de mouw geschud! @@@)
Gelukkig begin ik steeds meer te beseffen dat leven in uitersten, terwijl Hetzelf een oogje in het zeil houdt, heel goed mogelijk is en het bewust zijn levend en in beweging kan houden.
Dit alles beschreven vanwege het feit dat ik weer "spiritueel en inzichtgevend" ben begonnen te lezen. Dit keer met meer afstand en relativerings vermogen, waardoor de heelheid van het leven
al lezende, in mijn bewustzijn aanwezig blijft.
juist het relativeringsvermogen is belangrijk, omdat juist in de spiri-wereld enorme ego's rondlopen met giga duimen, waaruit van alles gezogen wordt:))
BeantwoordenVerwijderen