Vanwege de symboliek, die in deze periode past gebruik ik even het woord "engelen".Normaal gesproken benoem ik dat anders, maar eigenlijk is dat niet zo belangrijk.
Het lijkt mij trouwens wel een aardig onderwerp voor één van mijn volgende schrijfjes.
Gister heb ik dus speciaal de tafel gedekt voor de "engel" die mij bijzonder trouw blijkt.
Ach, laat ik reeds een voorproefje geven van mijn beleving van die werkelijkheid.
Steeds weer voel ik grote verwondering over hetgeen mij "draagt" in het leven...ongeacht of het engelen zijn, erfelijke genen of entiteiten die mij een warm hart toe dragen.
Wat maakt het uit?
Het gevoel van "gedragen" te worden is het belangrijkst, net zoals het intense verlangen dat gevoel met anderen te delen...
Sluit aan bij een joodse traditie. Om het paasfeest te vieren wordt een beker wijn extra op de tafel klaar gezet voor de profeet Eliah, die symbool staat voor onze essentie.
BeantwoordenVerwijderenVind dat een erg mooi gebruik.
Ik las vandaag in de krant een artikel waarin een wetenschapper (van een belangrijk instituut) verklaarde dat hij na lang onderzoek tot de vaststelling gekomen is dat engelen niet kunnen vliegen...
BeantwoordenVerwijderenJongens toch! Die vleugels zijn toch gewoon symbool voor het feit dat het gaat om GEESTelijke energieën (wezens, entiteiten,...) die niet gebonden zijn aan ruimte en tijd en dus in mensentaal 'kunnen vliegen'? Of niet?
Koester dat gevoel Walter, als je dit kunt voelen, ben je een bevoorrecht mens.