De weg waarop ik terecht ben gekomen lijkt er één te zijn van mildheid en begrip.
Gelukkig ook naar mezelf toe, want doe je dat niet dan wordt het slechts een toneelstukje voor de buitenwereld.
Soms neig ik een stap over te slaan en gedraag mij nèt iets milder en begripvoller dan ik op dat moment ben. Maar eenmaal op deze weg ben je je dat veel sneller bewust en ga je zorgen dat het gevoel ook dan ècht wordt.
De overdenking; "Hoever ga je?"....
Ik merk dat je wat dat betreft het op gang zijnde proces best wel kunt vertrouwen, het enige dat je hoeft te doen is er blijvend aan mee te werken.
Één ding lijkt echter een averechts effect te hebben, namelijk de ander opdringen om mild en begripvol te zijn.
Toon maar beter dat je het zelf werkelijk bent, daar heeft iedereen veel meer aan!
Met mildheid en begrip kan er ook spontaan meer geduld binnen jezelf ontstaan.
Geduld voor de ander en niet te vergeten...voor jezelf !
Mijn afkeer van wreedheid brengt mij nader tot mildheid dan welk voorbeeld van mildheid ook.
BeantwoordenVerwijderenIets wat steekt, raakt en prikkelt mij
meer dan iets strelends.
Dag in dag uit trek ik lering uit het slechte
een waarschuwing een goede les.
Met vallen en opstaan gaat dat: het is allemaal niet zo simpel als het puntje bij paaltje komt. Maar ik geef niet op.
BeantwoordenVerwijderen