Iets schrijven waar ikzelf werkelijk iets aan heb...
Zou het erg persoonlijk worden of misschien juist een aaneenschakeling van cliché's en dooddoeners die zo'n beetje voor ieder mens gelden?
Uiteindelijk doen we allemaal mee in het Grote toneelstuk, ook al richten we zo nu en dan kleine cabaretclubjes op en spelen we soms voor een groot publiek en soms een eenakter, waarbij we ons eigen publiek zijn.
Wat ik aan dit korte stukje zelf overhoud?
Nou, dat ik, al dan niet vrolijk, verder ga met het spelen van mijn persoonlijke toneelstukje.
Ik begin maar eens met de rol van; "Hij die naar de sportschool gaat".
Moet wel het juiste verkleedkostuum aan en niet per ongeluk het kostuum van; "Hij die een receptie bijwoont".
Ach, in beide gevallen ruik ik wel meestal naar pepermunt en een verre patchouli herinnering.
Namasté
zeggen we dan hier in Gouda.
(Hetgeen hier betekent; Ik herken mijzelf in jou!)
;-) (Een knipoog op z'n kant!)
Zo is het in de goede outfit naar de sportschool, dat is in ieder geval een mooie aktief onderdeel in jouw toneelstuk.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een mooi vervolg van deze dag.
Dit lijkt op een prima besteding.....gewoon doen dus....
BeantwoordenVerwijderenNamasté!
BeantwoordenVerwijderenmaar in India betekent dat iets anders dan in Gouda ;-)