Maandag.

Op zich kost het mij meer moeite mijn weblog niet dan wel te vullen....

De ene keer richt ik mij wat bewuster op bezoek dan de andere keer, maar over het algemeen doe ik gewoon waar ik zin in heb.

Heftige statements doe ik liever in real life en wat betreft mijn persoonlijke groei / stilstand en ontwikkeling staat er vanaf het begin van mijn weblog genoeg op waar ikzelf nog steeds wat aan blijk te hebben bij het teruglezen.

Dus....

Dus hou ik een weblogpauze tot aan maandag.

Of ik ga genieten? Geen idee hoor, maar ach prettige momenten zijn al lang niet meer schaars in mijn leven dus dat zit wel goed. En zorgen? Valt erg mee de laatste jaren en die ik heb daar doe ik iets mee....tenzij dat niet mogelijk is, dan laat ik ze los. Soms snel, soms wat minder snel.

Gelukkig heb ik een reeds bestaand label voor dit soort stukjes.

(Dit jaar bloeit mijn gouden regen heftiger dan ooit daarvoor!)

En jou wens ik het soort weekend dat bij jou past en waar je eens behoefte aan hebt!

Tot...(zie titel van dit uit de mouw geschudde schrijfseltje.)

Mijzelf kennende moet je niet vreemd opkijken als er tussentijds toch wat fotowerk tevoorschijn plopt!
Vergeef me of vervloek me..
Blijf me trouw of verlaat mij voor eeuwig!
(@@@)