Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









zondag 7 augustus 2011

Als iets je onderuit haalt...

Het kan gebeuren, alles zit mee, je bent goed bezig...
Overal zin in en je ziet het helemaal zitten.
Dan gebeurt er iets dat je helemaal onderuit haalt.

De "theorie" van de positiviteit leek één te zijn met je hele manier van leven.
Ook in de praktijk werkte hij goed, doorgaan....ja gewoon doorgaan en dingen een plek geven.
Ineens ben je dat even kwijt, in ieder geval de diepere werking daarvan.
De gebeurtenis die je onderuit heeft gehaald zit vast.
Hij is vastgeraakt tussen de tandwieltjes van je verwerkingssysteem...

Je weet dat je keuzes moet gaan maken.
Keuzes die een "schijnveiligheid" onderuit zullen gaan halen.
Toch lijkt een mens soms liever vast te houden aan een oud patroon
waarvan hij in wezen weet dat hij ongelukkig werd, dan de sprong in het diepe te wagen, wetende dat er veel pijn zal zijn tijdens die sprong.
Maar wel een pijn met uitzicht van verlossing.
Of houd je je toch liever vast aan de pijn die je gewend bent?
De veiligheid van het bekende....

Een hypothetisch stukje...
Laten "we" het daar maar op houden.
Het is immers in de "je" vorm geschreven.....

9 opmerkingen:

  1. Dan liever een duivel die we kennen
    dan een engel die onbekend
    is.
    ... tja wat doe je daaraan walter:-)
    maak er een zonnige lieve zondag van hé.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zeer herkenbaar Walter, een gebeurtenis trekt je onderuit en je bent je rust en vreugde kwijt.
    Maar het is niet weg, alleen maar even ondergedompeld en je moet er moeite voor doen om het weer boven te krijgen.
    Maar het is zeker de moeite waard.
    Het is net als het weer van vandaag. Een grote plensbui (de gebeurtenis), de wind waait het weg (de moeite) en de zon komt weer tevoorschijn (de vrede).
    Kijk maar naar de wolken, de drijven over je hoofd weg.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. en dan zie je het helemaal niet meer zitten :(

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik heb wat tijd nodig om tot dat inzicht te komen maar toch waag ik uiteindelijk liever de sprong in het duistere.... tot nu toe nog nooit spijt gehad van mijn sprongen!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja en dan komt de regen recht en veel, met flinke stralen uit de hemel, net als vanmiddag.
    Maar daarna gaat ook de zon weer schijnen, al is het maar voor even.
    Nog een goede avond Walter en voor straks slapen als een roosje hé.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat valt er onderuit te halen als je eenmaal weet dat het ego slechts een concept is.
    En dan toch!!!! hahahaha.
    Laten we maar weer in het diepe springen Walter !

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het echte werk begint pas na het "weten" toch? (Of wist je dat al? hihihi)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik lees net, en dat is zo schitterend, 'Blijvend niet weten' van Kees Waaijman over mystiek.

    "Ik ging me binnen waar ik niet wist
    en bleef niet wetend
    alle kennis overstijgend"

    Het begin van een schitterend gedicht van Johannes van het Kruis: Ik ging me binnen.

    Ik denk dat dan het ECHTE werk pas begint en dat is een paar stappen 'verder'. hahahaha.
    Lijkt me dat jou dat ook zal boeien.

    Had jij het daar af en toe ook niet over?
    Niet foto's enzo. Maar of dat ook zoiets is????

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik lees net: "blijvend niet weten" van Kees Waaijman over de mystiek van Jan van het Kruis.

    Een uitleg over het gedicht Ik ging me binnen.

    Ik ging me binnen waar ik niet wist
    en bleef niet wetend,
    alle kennis overstijgend.

    En zo gaat hij verder in 8 strofen.

    Ik denk dat daar het ECHTE werk begint en de rest is voorbereiding met af en toe een zonnestraaltje om in te sudderen. ;-)
    Maar de zwarte gaten die daaraan vooraf gaan kennen we allebei wel denk ik .
    Lang leve het diepe zwembad en de duikplank !

    BeantwoordenVerwijderen