Je kan het wel eens hebben...

Je stemming slaat om door een betrekkelijk kleine gebeurtenis...en je raakt vast in een negatief gevoel.

Meestal als mij dat overkomt wil ik het oplossen, uitpraten, verwoorden, overwinnen....

Als dat niet lukt, zit er vaak iets "groters" onder.

Dan is het een kwestie van gewoon doorgaan en dat gevoel het gevoel laten en er van uitgaan dat het "grote" zijn tijd nodig heeft om zich op te lossen of gewoon een plek te krijgen.

Ergens even in vast zitten...

Uit ervaring weet ik al reeds lang dat je daar dan niet te veel aandacht aan moet schenken, dat maakt het soms alleen maar groter en zwaarder.

Raar toch, dat "weten" niet altijd alles oplost.

Maar ook dat "wist" ik al.

Als ik nog verder typ gaat dit onbedoeld een komisch stukje worden.

Is het misschien toch een vreemde eigenschap om, naast slechte buien, gelijktijdig vrolijk te zijn??

Ik rond dit stukje dan maar creatief af door te stellen dat het mogelijk te maken heeft met; bipolariteit.

Niet meer als "stoornis", maar meer als een gelijktijdige beleving van 2 werelden.

Ingewikkelder dan dit kan ik het niet maken.

Fijne dag nog verder en hartelijk dank voor het lezen!

;-)