Lichaam, maar dan verstopt.

Uit de kast, in de kast,  achterwaarts, richting 'verstopt bericht'!

Al te persoonlijke verhalen trachten te vertalen in toegankelijke voor 'iedereen'.
Natuurlijk ben ik dat niet verplicht, maar het is gewoon een kwestie van keuze, namelijk dat ik op die manier met mijn weblog om wil gaan.
Trouwens aan het echte dagboek schrijven doe ik allang niet meer, ik werk de dingen veel liever gewoon in real life uit. Hetgeen soms best een klus is, vooral wat betreft hetgeen er zich in "het denken" afspeelt.
Ik zie het als; je gedachten schoonmaken, een plek geven, opruimen, maar ook 'schoon' houden door geen dingen te laten 'woekeren' in die hersenpan!


De titel van dit stukje slaat niet zozeer op dat lichaam zelf, fysiek ben ik namelijk niet verstopt, maar slaat op het gebruik maken van de mogelijkheid het buiten direct zicht te publiceren.
Zoals de zaken er nu in mijn leven voorstaan bevalt mij dat wel!
Oké, ik duik nu even onder.....

Schrijven over hoe ik tegen geest en lichaam aankijk vind ik een zeer persoonlijk iets.
Ben ik helemaal gezond tijdens dat schrijven, dan lukt het mij best wel om het in rake en duidelijke taal te doen, zonder bedisselend en betweterig over te komen, want aan dat laatste heb ik zelf ook niets, zo doen naar anderen, verstard ook je eigen flexibiliteit.
Luisteren naar je lichaam, daar gaat dit stukje over, hoe doe je dat en....kunnen 'we' dat nog wel?
Vertrouwen wij ons lichaam of horen we toch liever van anderen wat goed voor ons is?
Werkt dat 'zelfvertrouwen' op eigen inzicht namelijk niet, dan kun je tenminste nog boos of geïrriteerd naar de ander worden.
Even een stukje 'spirituele theorie' dan maar?
Problemen met de huid zijn een signaal dat er teveel binnenkomt bij een mens. De huid is namelijk de eerste beveiligings en beschermingsgrens. Huid reageert op stress en op verkeerd omgaan met 'jezelf'.
(Spirituele benadering dan...) 
Zegt mijn huid dan eigenlijk op dit moment; het is mij allemaal teveel, ik wil rust?
Maakt mijn huid mij nu 'expres' onaantrekkelijk zodat ik min of meer gedwongen word mij buiten de 'mensheid' te plaatsen? Immers, het; gut wat heb jij nou?? is geen pretje om aan te horen.
Laat staan de adviezen die je om de oren geslagen krijgt ( overigens met liefde en goedbedoeld hoor ( van de meesten)..)
Weet je, het is best ook 'leuk' om anders naar ziek zijn te kijken, anders dan alleen bacterie of virusgewijs. Anders dan vitamine of ongezonde gewoonten-gewijs.
Wat mezelf betreft ga ik daar creatief mee om, want niets is nou eenmaal zalig makend en zoals ik al vaker schreef;
Alles heeft met alles te maken.
Menthol-gel en Aerius, orodispergeerbare tabletten, daar houd ik mij nu maar eens even aan.
En niet te vergeten; mijn leven wat overzichtelijker trachten te houden met wat extra slaap.
Dermatoloog biedt mij een audiëntie op 23 januari...Ik oefen mij vast in wat reguliere onderdanigheid! 
;-)