Een ouder overlijd...en alles veranderd.
Beide ouders overleden en er is een blijvende leegte in je leven.
Althans zo werkt dat bij mij.
Bijna 5 jaar is het nu dat mijn moeder er ook niet meer is, mijn vader was al 14 jaar daarvoor 'heen' gegaan.
Met mijn vader heb ik alles uit kunnen praten tijdens de laatste jaren van zijn leven en dat was goed.
Zijn overlijden was heftig en dramatisch, door een alcohol verslaving overlijden is hel!
Neemt niet weg dat ook mijn vader zijn halve leven lang tegen die verslaving heeft gevochten, en door mijn eigen latere strijd daarin heb ik hem intens leren begrijpen en totaal kunnen vergeven.
Mijn weg bleek er één te mogen zijn van verlossing tijdens mijn leven... vandaar dat ik mijn vader nu diep begrijp en zijn pijn ontzettend kan invoelen.
Het overlijden van mijn moeder is een heel ander verhaal, zij was al sinds haar 19e zwaar diabetes patiënt, de insuline was nog amper op de markt, ze had geluk!
Ze was een zeer sterke en eigenzinnige vrouw die met haar diabetes ongelooflijk eigenwijs en tegendraads omging. Niet altijd makkelijk om aan te zien voor mijn vader en voor ons..
Toch heeft ze de leeftijd van 84 mogen bereiken, helaas wel de laatste 2 jaar met een naar ziekbed.
Het laatste stukje lijden van mijn moeder heeft mij bijna m'n eigen leven gekost.
Een paar maanden na haar overlijden ben ik zelf in het ziekenhuis terecht gekomen met nauwelijks uitzicht op overleven..
En nu...nu mis ik nog steeds dat ik haar niet even kan bellen, haar kinderen waren haar heilig, ze had eindeloos geduld en begrip voor ons alle drie.
Haar even kunnen bellen, juist als vrienden zelfs niet meer kunnen voldoen aan je behoefte aan begrip en acceptatie.
Tja, een blijvend gemis.
Mensen van voorbij
BeantwoordenVerwijderenze blijven met ons leven
mensen van voorbij
ze zijn met ons verweven
In liefde, in verhalen
die wij zo graag herhalen
In bloemengeuren, in een lied
dat opklinkt uit verdriet
Mensen van voorbij
ze worden niet vergeten
Mensen van voorbij
zijn in een ander weten
Elders mogen ze wonen
daar waar geen pijn kan komen
Mensen van voorbij
zijn in het licht, zijn vrij
@onbekend.
We hopen dat ouders zo lang als mogelijk is met ons mee mogen leven.
Maar tegelijk weten we dat we ze gaan verliezen.
En dat je ze als achterblijver gaat missen.
Dank voor je delen lieve Walter, toch kostbaar het leven en de dood, geweldig je weg en jeetje wat je op t laatst deelt.
BeantwoordenVerwijderenJe bent in dit alles een heel rijk innerlijk rijk warm liefdevol mens geworden, ben dankbaar dat je in mijn leven gekomen bent. :)))
Heel veel sterkte met alles. Ook met/voor je vriend.
liefs Kagib
Ouders
BeantwoordenVerwijderenJe kunt zo'n hekel aan hen hebben
of zoveel van hen houden. Ze zijn zo'n beetje het meest dichtbij
ook al woon je ver van elkaar, ook al zijn ze overleden.
Ze houden je ook bezig, ze horen bij je, ook al denk je dat je ze haat. Ze zitten binnen in je, hun genen, hun ideeën. Je kunt je er tegen afzetten of ze missen. Ze blijven zo dichtbij.
Er is wel heel wat aan de gang binnen in hè.
BeantwoordenVerwijderenIk denk aan je en ben gisteren heel dichtbij geweest. Richting Gemeentemuseum Den Haag.
Heb je vast wel gevoeld hihihi.
dat moet erg zijn Walter
BeantwoordenVerwijderenenkel moeders kunnen je altijd begrijpen, en die dan moeten missen
er staat me nog wat te wachten
ik lees bij velen dat het zo moeilijk is dit gemis