Het gevoel; waar doe ik het eigenlijk nog voor?

Ongetwijfeld is het vanwege een samenloop van omstandigheden dat je ineens kunt denken;

Waar doe ik het eigenlijk nog voor?

Zo een gevoel kan even zwaar wegen en je kunt het uit de weg gaan door;

Vluchtgedrag ( een verslaving), het gevoel aan anderen wijten, ontkenning door je op onbenulligheden te storten of door anderen te gaan overtuigen dat het leven zo de moeite waard is!

Ja, een mens kent vele trucs om bepaalde confrontaties met zichzelf uit de weg te gaan...

Dat gevoel, hoe zou het eruit kunnen zien, waar zou het om kunnen draaien?

Gaat het ineens over de zin van het leven, over God en wat Hij al dan niet voorstelt, gaat het over levensovertuigingen die hun doel lijken te missen... of gaat het simpelweg over kleine teleurstellingen?

Bijvoorbeeld; je hebt ontzettend je best gedaan en...het wordt niet een gewaardeerd, erger nog, niet eens opgemerkt!

Mocht dit stukje onafgemaakt op mijn weblog verschijnen, dan ben ik waarschijnlijk blijven hangen in dat gevoel...ik heb het namelijk al in de "automaat" gezet waardoor het op mijn weblog verschijnt op dit van te voren bepaalde moment.

Ook in mijn weblogkelder, helemaal beneden aan dus, ben ik begonnen hier een 'blijvend' stuk over te gaan schrijven.

Laat ik het maar gaan zien als; Mijn weblogwerkstuk.

Het zal dus regelmatig aangevuld gaan worden, wellicht ooit tot een compleet geheel..

Bovenstaand tussenvoegsel laat ik gewoon maar staan, terwijl ik nu ( een aantal uur later) verder typ aan dit stukje.

Het onderwerp is meer dan zomaar een opwelling in een slechte bui, het is een gegeven waarvan ik weet dat het bij ieder mens wel eens voorkomt. Hoe je ook leeft of wie of wat je ook bent.

Kan het te maken hebben met 'onbewuste' verwachtingen?

Maar ook dat gevoel van; Wat beteken ik eigenlijk in het grote geheel?

Natuurlijk kun je dit soort gevoelens te lijf gaan met godsdienstige of spirituele overtuigingen die dit gevoel dan ogenschijnlijk weer doen weg ebben of een plek geven...

Dat kan en eigenlijk is dat een goede zaak, want in het alledaagse kan de vraag van de diepere zin van het leven vaak niet gevonden worden.

In ieder geval niet blijvend als een basis gevoel...het blijft dan een beetje hangen in het 'doen'.

Zolang je maar van alles 'doet' is het goed. 

Het blijft hier, op mijn dagelijkse berichten, een onafgemaakt stuk, een gedachte die ik zeker voor mijzelf ga uitwerken en daar mogelijk het verslag in mijn "kelder" regelmatig zal updaten...