Inzichtgevende verhalen.

Soms blijven ze achterwege en dan zit je tegen een vroegtijdig paasgedoetje aan te kijken.

En dan kan het zijn dat er weer even rust heerst op mijn blog en dat er in werkelijkheid dingen gaande zijn die met andersoortige en hopelijk relevantere fotografie ondersteund worden.

En ook dat het niet gewoon maar weer eens een tekst is vanwege de behoefte aan tekst.

Als weblogger moet je de kijzers ( kruising tussen lezer en kijker) ook weer niet te veel tegen je in het harnas jagen. Mensen hebben wel wat beters te doen dan onzin lezen in de hoop dat het met iets zinnigs eindigt.

Het meest zinnige is; mijn vinger ( ik ben ééntypend) had er plezier in en redt het nèt aan.

Een kootje begint reeds te gloeien....