Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









zaterdag 10 maart 2012

"Niets" toestaan.

Er blijkt gesnoeid te worden...dus ik ben de enige niet.

Er is een worsteling gaande in deze mens en eigenlijk hoort de titel van dit stukje dan ook te zijn;
"Het Niets toestaan", één woordje erbij dat een wereld van verschil maakt.
Is het specifiek de gekte van deze tijd dat het de mens bijna onmogelijk wordt gemaakt om een periode in het Niets te leven, opdat lichaam en geest tot rust kunnen komen en daar kunnen helen/genezen waar schade is ontstaan door het te ondoordacht meegaan met het geheel?
Aan alle kanten wordt tegenwoordig aan de mens getrokken, en doet de overspannen en jachtige buitenwereld dat al niet volop, dan doen we het wel van binnenuit, voortgestuwd door alle 'moetens' die we in ons leven hebben opgebouwd of ons zijn aangepraat.

Het werkelijke Niets toestaan.
Minstens wordt van ons verwacht dat we ons dan ( symbolisch gezien) ziek melden.
Stel je voor dat je een periode zomaar Niets doet!
Op zijn minst moet je dan een dure "retraîte" in om in ieder geval aan jezelf te bewijzen dat je er 'actief' mee bezig bent...
Een heel proces van het toelaten van 'Niets', daar zit ik midden in, een proces, een 'gebeuren' dat met de meest vreemde verschijnselen te paard gaat. Dingen die er totaal niets mee te maken lijken te hebben, blijken gaande weg de rit, alles te maken met de noodzaak tot het 'Niet'.
Tot jezelf komen en terug naar het punt waar je jezelf bent kwijtgeraakt, dat is in essentie hetgeen een mens zo nu en dan nodig heeft.
Ieder beleefd dat op zijn of haar eigen manier.
De één is het zich bewust, de ander draagt het onbewust met zich mee.
Al tijden ( weken) tracht ik mijn weblog te willen gebruiken om dit proces te verwoorden, wetende en om mij heen horende dat het ook een algemeen proces is, ja..bijna een wereldlijk proces dat er in deze tijd gaande is.
Om het voor mijzelf overzichtelijk te houden, laat ik het voor dit moment bij dit stukje.
Wordt vervolgd..zou een leuke afsluitzin zijn.
Ik ben er niet zeker van, zoals ik even nergens meer 'zeker' van ben.
En met dat gegeven hoop ik vrede te kunnen sluiten.

6 opmerkingen:

  1. Ik hoop zo dat jij jezelf weer snel terug vindt.
    Want dit gestoei is ook wel lastig allemaal.
    Je krijgt een aai over je bol en een lieve knuffel, misschien helpt het.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik laat ook steeds meer het niets toe, alleen noem ik het dan rust.
    Het komt wel goed Walter, zeker weten.
    Groet, Fokko

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lang leve de onzekerheid!
    Maar het valt niet mee om dat te ervaren.
    Hou je Walter

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik knik gewoon even begrijpend en geef je een dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi fijn delen lieve Walter, laat t maar gewoon toe, wat is, dan komt t helemaal goed wat dat goed ook is. :)))

    Dat ene zinnetje vond ik nog wel leuk, te paard gaan hihihi

    Dat het Niets je mag bevrijden en dit tik ik bewust met n hoofdletter in. :)))

    liefs Kagib

    BeantwoordenVerwijderen