Kom, laat ik het eens over het weer hebben, het leven van alledag en dat goedkope pindakaas toch iets droger is.
En waar het dan werkelijk over gaat doet er dan immers niet meer toe.
Dat schuif ik gewoon de beslotenheid van onder de deellijn in.
Onder 'meer lezen' gaat het over andere dingen...het gaat over schilderen...ja ooit schilderde ik!
Het is een frustratie geworden waar ik beter niet meer over praat.
Geen idee wat me blokkeert en vooral geen idee waarom ik zo nodig weer zou moeten!
Is het 'webloggen' mijn levende creatieve dood geworden of slechts mijn excuus?
Lukt het mij om opbouwend kwaad op mezelf te worden en de boel gewoon met de nodige creatieve agressiviteit te lijf te gaan?
Potvergoftertommie! Afgezwakt vloeken omdat vloeken nou eenmaal niks oplost...
Ga ik hier een potje exhibitionistische psychologie toepassen op dit ellendige weblog!
( Vergeet niet dat sommige dingen 'humoristisch' bedoeld zijn)
Ram verdorie die klote pigmenten toch eens op dat ellendige witte vlak en maak er 'niets' van!
M'n tijd vullen met niet-schrijfsels en niet-fotografie is bijna orgastisch te noemen!
Het is dat ik niet met tubes werk anders zou ik me ( via de tubes natuurlijk) leegspuiten op dat tergende witte vlak!
Zo, m'n eerste 'besloten bespreking' zit er gelukkig op, straks ga ik nog met acrylverf m'n pc scherm besmeuren, dus stop ik nu!
Besloten besprekingen zijn dermate persoonlijk...ja màg er niet op reageren!
