Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









maandag 2 april 2012

Er vrede mee hebben.

Het kan aan mij liggen....
( Verder hoop ik dat deze overdenking voor meerdere mensen geld.)

De roeping van een mens, door wat wordt die eigenlijk bepaald en gestuurd?
Zou er een innerlijke roeping zijn die werkelijk individueel is en wordt alles daar omheen bepaald door de schijnbare eisen die de wereld van het intellect stelt?
Simpel gezegd, maken we elkaar en onszelf soms niet 'gek' door eisen en idealen die in feite niks meer met onze oorspronkelijke roeping te maken hebben?

Natuurlijk kan ik je vertellen over de roeping die ik als de mijne beschouw, maar dan vul ik weer te snel het denken van de lezer in!
Ken jij in de stilte van je wezen, in de rust van je eigen persoonlijke kloppend hart je werkelijke roeping?
Is dat werkelijk een carrière of aanzien...rijkdom of zelfs domweg gelukkig zijn?
Domweg gelukkig zijn....
En als je daar ergens 'Ja' op zegt en je kijkt even in alle rust  naar 'binnen', geloof je jezelf dan nog wel?
Dat stille hogere doel, dat simpele 'mens' gevoel, dat gevoel van willen bijdragen aan een groter geheel, op welke manier dan ook...dat verlangen naar 'liefhebben' en delen?

Weet je wat zo erg is...zodra ik bij dat wezenlijke gevoel beland en weet dat het echt is...let op...ga ik mij een beetje schamen en vind bijna dat dit 'simpele' basisgevoel, basisverlangen, bijna een vorm van gemakzucht is en lijk ik me toch weer te laten mee zuigen naar de wereld van prestatie en aanzien.
De geldingsdrang die we kunstmatig bij elkaar in stand lijken te houden, want ik vraag mij werkelijk af;
Bij wie is die geldingsdrang werkelijk de wezenlijke behoefte van het 'hart'?
Maar wee o wee, als blijkt dat we er werkelijk vrede mee hebben om voor elkaar en de liefde te leven?
Hoe zouden we elkander dan benaderen?

6 opmerkingen:

  1. Volgens mij lieve Walter worden we geroepen om naar huis te gaan.
    Dat thuis ligt niet buiten maar binnenin. Maar niemand wil naar die roep luisteren is verblind verdoofd door alles wat buiten ons roept ons alle kanten op gooit. En we moeten allemaal mee doen hetzelfde doen dan is t goed.

    Maar is t wel zo goed, kijk naar de wereld?
    Als we werkelijk onze roeping zouden volgen die roep van binnenuit en ons diepste verlangen zou zijn om naar huis te gaan waardoor we ons waarlijk thuis zouden voelen in onszelf en juist daardoor eindeloos ruimte warmte liefde voelend voor alles en iedereen om je heen ware verbondenheid, hoe zou de wereld er dan uit zien? :)))

    Oja wou ik nog zeggen, dat rechtse kopje/gezichtje dat bruinige dat heb ik ook maar dan n witte versie. Heeeel lang geleden al kwam ik t tegen 25 jaar geleden of zo en wilde t toen meteen hebben, zo sereen dat gezichtje zo mooooi. Hangt hier nu in de gang :)))

    Nog n fijne dag voor jou.

    lieve warme groet Kagib

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank Karel voor je uitgebreide reactie die ik tegelijk als aanvulling ervaar. En dat kopje..het laat zich werkelijk prachtig fotograferen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. nee Walter, ik weet totaal niet wat m'n roeping is, waarom ik hier ben en voor wie
    al zeker niet voor een carrière of rijkdom, want dat is niet wat je innerlijk geluk brengt

    ik kon/kan mij daar al eens zorgen in maken over het waarom, maar hoe minder ik dat doe hoe meer ik echt leef en kan genieten
    'domweg gelukkig zijn'
    het klinkt vreemd, dat vind ik zelf, maar toch is het zo

    want al die vragen, voor wie en wat ben ik hier, waar je geen antwoord op kan krijgen, kunnen je zo moedeloos en zelfs ongelukkig maken en dat is al zeker niet de bedoeling van het leven

    BeantwoordenVerwijderen
  4. An, als je jezelf vragen stelt waar je ongelukkig door wordt...misschien stel je dan de verkeerde vragen? Sommige vragen zijn al als vraag genoeg en hebben geeneens een antwoord nodig! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik kan het helemaal meevoelen,vooral die laatste alinea na de afgelopen weken met als enig verschil dat ik me niet zo makkelijk meer laat verleiden door geldingsdrang, maar heel subtiel wil beantwoorden aan een beeld van mezelf waaraan ik moet voldoen. Dat het noodzakelijk is of van me gevraagd wordt. En dat ik me algauw veel te lui voel of nalatig ben. Daar ga ik echt wat mee doen :-). Ik vraag me af hoe ik daarmee om zal (leren) gaan. Ach ik weet het wel 'gewoon bewustwording'hè.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ja Walter zo kan je het ook bekijken, ik stel de verkeerde vragen :-) domme ik
    maar die roeping/doel blijft een onbeantwoorde vraag waar ik soms wel eens duidelijkheid in wil, alhoewel het niet m'n leven domineert (die vraag dan hé)
    ik voel me echt wel een gelukkig mens :-)

    BeantwoordenVerwijderen