Soms zie ik dingen om mij heen....en voel mij machteloos.
Zoveel pijn en verdriet nog uit te werken, zoveel 'onrecht' en geweld.
We zijn versneld bezig te 'genezen' in de wereld, ja...dat zie ik ook.
Voorbij het hopen, geloven en vertrouwen heen zie ik het.
Maar als de wereldpijn en mensenpijn mij even helemaal teveel wordt en ik niet meer weet bij te dragen aan de 'heling', kan ik toch iets heel zinvols doen.
Gewoon niet meedoen aan alles dat te maken heeft met die vastgehouden pijn.
Dus machteloos ben je nooit.
Witte rozen vind ik prachtig..
Alsjeblieft, deze zijn voor jou.
Je wilt graag meeleven en er bij stil staan aan alle ellende in de wereld. Dat doe je ook regelmatig maar als het je te veel word sluit je niet je ogen maar neem je even afstand, probeert even los te laten.
BeantwoordenVerwijderenEn ben je even tot jezelf gekomen kun je er weer beter voor een ander zijn.
Zo ga ik ermee om.
Witte rozen, liefde en vriendschap iets mooiers kun je niet uitdrukken.
Heb je het vervolg toch weggehaald.:-)
BeantwoordenVerwijderenIk probeer mijn machteloosheid te gebruiken om me des te meer bewust te worden van alles en dus ook van de ellende die er is.
Eerlijk gezegd zie ik die versnelde genezing wereldwijd nog niet zo, maar ja?
bij hartverscheurende gebeurtenissen is het zo vreselijk moeilijk om de juiste woorden te vinden
BeantwoordenVerwijderendan is gewoon laten weten dat je meeleeft met hart en ziel vaak het enige wat je kan doen
het verdriet opslorpen van al je vrienden/familie is niet leefbaar
een weg zoeken om daar afstand van te nemen is noodzakelijk maar niet eenvoudig
dank je voor de rozen
witte rozen vind ik supermooi!
dank je voor de mooie rozen
BeantwoordenVerwijderen