Dus denk ik wel eens;
Hoeveel leed doet een mens zichzelf aan?
Stel dat je dat door zou hebben, blijft er dan nog wel leed over dat werkelijk zomaar op je afkomt?
Als ik naar mezelf kijk ga ik steeds meer inzien wanneer ik mijzelf iets aandoe en merk dan dat het in minstens 90% van de 'leedomstandigheden' het geval is/was.
Anders naar dingen kijken en er anders mee omgaan blijkt ( voor mij) een leerproces te zijn dat je niet zomaar uit een boekje haalt.
Nu is het niet zo dat je niks leert via 'boeken' of door levensvisies, gelukkig dragen die wel degelijk bij.
Omgang met mensen ook, en als je weet de dingen werkelijk binnen te laten en je hart durft (kan) laten zien, leer je daar ook heel veel van.
Leren via de mensen om je heen...ook dat is een persoonlijk proces en als dat proces leidt tot teleurstelling of verbittering, doe je iets verkeerd.
Alles wat je meent te leren mag alleen tot meer liefde en begrip leiden.
Toch is het een vreemd gevoel om steeds meer door te krijgen hoeveel deel een mens heeft aan zijn eigen lijden.
Je zou er bijna boos om worden, zeg ik met een glimlach...een glimlach bestemd voor al mijn eigen onhandigheden uit het verleden.
En...wat ook heel belangrijk is, als het leed dan toch op je pad komt, hoe ga je ermee om?
Haat je het of..heb je het lief?
En natuurlijk gaan we er weer voor;
Een heel fijn weekend..
Heb lief.
Om over na te denken .... ook een fijn weekend
BeantwoordenVerwijderenFijn delen lieve Walter, dank je wel. xxx
BeantwoordenVerwijderenVoor jou ook een heel fijn weekend liefs Karel xxx
Hoede vragen allemaal.
BeantwoordenVerwijderenGisteren heb ik mezelf ook weer narigheid aangedaan alleen door mijn denken. Toen gebeurde waar ik bang voor was liep alles anders en was zelfs leuk.In de werkelijkheid bestond alle bedachte narigheid niet.
Fijn weekend
Mooi blogje. Een goede werkwijze ;-)
BeantwoordenVerwijderen