Toen ik in de optimistische vroege ochtend mijn koelkast opende vanwege een poging tot extra gezond ontbijten, zag ik ze...de vergeten champs.
Licht aan het bruinen en niet eens vanwege de olijfolie maar gewoon vanwege hun naderende oude dag..
Dus besloot ik ze te offeren aan mijn avondmaal, gezamenlijk met wat onschuldige uien en dito blozende tomaten.
Het spirituele gedeelte van de dag zal ik je besparen, maar zo rond 18:30 begon ik vrolijk te kokkerellen.
Mmmmm, heerlijk, gebakken uien met italiaanse kruiden en..tomaat!
Na het eten was de vanilleyoghurt aan de beurt en toen ik voldaan de koelkast opende keken ze mij verlangend aan.
De champignons!
Tijdens het koken had ik al een vreemd gevoel maar ik meende dat dat veroorzaakt werd door mijn voorgenomen spirituele week tot aan de operatie!
Dat lege, dat lichte, het bleek veroorzaakt door het gemis.
Het gemis aan champignons.
Enne wat dat spirituele van de dag betreft...de laatste tijd gebeurt dat in stilte en komt er geen letter van op 'papier'. Laptoppapier, dan wel te verstaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten