Vlak voordat zij zou komen was ik behoorlijk nerveus.
Hoe zou zij/hij er uitzien? Hoe zou ze praten en zich gedragen?
Ik had er de vreemdste voorstellingen bij...maar viel het mee of viel het tegen?
Dit keer kan de lezer misschien eens oordelen over mijn gedrag.
De ontmoeting, gelukkig was Hij er niet bij!
Mijn eerste indruk toen ik haar zag was; het is duidelijk een 'zij'! Maar gaandeweg het gesprek veranderde dat, ze werd een soort 'het' en weer later ineens een hij.
Verwarring gaf het wel, dit zijn we nou eenmaal niet gewent.
Haar geur alleen al! Ik rook warm hout, gemengd met basilicum en mint. Af en toe de sterke geur van lavendel en zelfs dat gaf verwarring bij me.
"Je hebt trouwens erg mooie ogen, je bent een sierlijke gestalte".
Oeps, dit had vrouw noch man ooit tegen me gezegd en ik kreeg een puberale rooie kop!
"Leuk dat je weer contact met Hem hebt, Hij heeft het vaak over je gehad, je hebt veel indruk op Hem gemaakt".
Ze lachte charmant naar me en plots zag ik ook de man in haar. Een charmante nog wel en ik schoot in de lach.
Het verbaasde me niks dat ze meteen begreep waarom ik lachte. Het ijs van de verwarring was gebroken, zelfs gesmolten!
"Zou je het leuk vinden om een rol te spelen in de groep? Bijvoorbeeld door ter plekke te gaan schrijven over wat er gebeurt, je bent er een goede kandidaat voor"."..
"Ik weet zeker dat Orlando het fijn zal vinden".
Eigenlijk pakte ze/hij me volkomen in, tegen haar kon ik echt geen 'nee' zeggen. Maar wie was in godsnaam Orlando!
Tot mijn grote verbazing heette Hij zo. Waarom heb ik dat nooit geweten of lag het aan mezelf dat ik teveel in het Hij en Hem gedoe bleef hangen?
Raar genoeg maakt zijn naam voor mij geen enkel verschil.....Toch weer een mystiek raadsel, het woord waar Hij zo gek op is.
Wordt vervolgd;
Geen opmerkingen:
Een reactie posten