Hij-serie. Androlyn...kort maar goed geslapen.

Alweer werd ze, net als toen wakker met dat unheimliche gevoel...
Waarom niet gewoon denken; dat ongemakkelijke gevoel? Duits is immers nooit haar favoriete taal geweest!
Nu pas zag ze voor het eerst dat er schermen voor haar ramen waren gezakt, zogenaamd tegen de zon, en dat terwijl alles overwoekerd was met struiken en bomen...
Ook was haar deco-lampje automatisch aangegaan, allemaal dingen die haar de eerste keer waren ontgaan. Was dit dan toch een andere kamer?
Hier was geen douche ruimte, alleen een toilet...erg vreemd allemaal.
Ze pakte haar toiletspullen en ging op zoek naar een douche ruimte, die moest er toch echt zijn!
Terwijl ze door de gang liep, kwam de jongeman weer nieuwschierig uit zijn kamer en vroeg;
Zoekt u misschien iets?
Ik zoek een doucheruimte...gek genoeg schrok hij van deze normale vraag en verdween snel en zwijgend zijn kamer in...
Ach, hij was best knap, maar dat extreme kaalgeschoren maakte hem niet bepaald aantrekkelijk...
Ze was even helemaal Lyn!
Verderop, in de hoek van de gang was een grote zwarte deur;
'Gemeenschappelijke douche-ruimte'.
Gemeenschappelijk? Nou ja, ze was naturiste dus waarom niet.
Maar prettig voelde het niet, nee, absoluut niet.

De zwarte deur ging moeizaam en krakend open alsof hij in geen jaren gebruikt was.
Iedereen doucht toch tegenwoordig?
Binnen was het weer aarde donker en het stonk er vreemd...
Waar zit verdorie die lichtknop?  En alsof het zo moest wezen, ze stootte er met de elleboog tegenaan en liet gelijk haar toilettas vallen.
Hemel, wat een gedoe en op de tast deed ze het licht aan...

Ze verstijfde van schrik, het was een grote akelige ruimte met een hele serie douche koppen aan het plafond! 
Nee, dit leek totaal niet op een gewone doucheruimte en snakkend naar adem vluchtte ze deze ruimte uit!
Dit keer rende ze letterlijk naar haar kamer, alsof ze in een nachtmerrie terecht was gekomen.
Nee, ze droomde niet, het was echt... Echt!!!
Ze was nog maar net op haar kamer toen er,bijna dwingend, geklopt werd.
Angstig maar vastberaden deed ze de deur op een kier. Het was de jongeman die met verschrikte ogen vroeg of ze de douche-ruimte had gevonden.
Een weg was hij!
Dat leek hier wel een gewoonte te zijn...
Het was inmiddels half 8 en de rolluiken gingen automatisch omhoog...
Haar kamerdeur zwaaide open en die akelige vrouw riep naar binnen;
Om 8 uur ontbijten en graag op tijd!

Ontbijten...hier?
Ze nam het zich toch voor, want ze was hier immers om dingen uit te zoeken.
Wat zou ze aantrekken?
Toch maar de dress en een beetje make-up. Misschien kreeg ze op die manier wat meer toegang tot de jonge man...
Misschien,  want straks zou ze het wel zien...