De boeddhist.
De vrije geest is in principe stuurloos en dat is logisch want anders zou de geest niet vrij zijn.
Daarom koos ik ervoor om 'boeddhist' te zijn...en toch ben ik dat niet!
Het is niet meer dan een naam, een naam als houvast.
Noem het maar een anker voor de vrije geest.
De kern van het boeddhisme spreekt mij aan, ik ervaar het alsof het de 'vrije geest' vertegenwoordigd als vorm.
Zo heeft het boeddhisme bepaalde 'leefregels'.
Regels die mijn vrije geest een houvast geven, een plek om tot rust te komen en mij 'veilig' te voelen.
Meer is het niet en meer mag het niet zijn!
De geest aan banden leggen is a.h.w. de geest verkrachten.
En een houvast kan alleen maar persoonlijk zijn.
Houvast kan de mens alleen zelf ervaren en mag hij nooit aan een ander opdringen.
Dus hier komt geen verhandeling over hoe ik dit persoonlijk invul.
Natuurlijk is er wel een persoonlijk verhaal, maar dat verhaal is kort en kan je lezen bij ;
Want waarom spreekt het mij aan?
Heel simpel gezegd, vanwege de sfeer en de vrijheid die het uitstraalt...
Er is geen God die oordeelt, er is slechts Waarheid.
Een waarheid die alleen in het Hart💚 te vinden is en dan komt hier gelijk mijn persoonlijke invulling bij om de hoek kijken.
Zo heb ik, als extra houvast 2 speciale dagen van de week ingesteld als;
Woensdag: Mijn Stilte-dag, een dag die ik geheel besteed aan de kern van mijn persoonlijke zijn.
Die dag sta ik in feite stil bij datgene wat wij 'onszelf' noemen.
Zondag: Die heb ik ingesteld als 'boeddha-dag', want de zondag had altijd al een min of meer symbolische betekenis, dus is in die zin al een beetje voorgevormd om het tot boeddha-dag te maken.
Een dag helemaal in het teken van waarin je Waarheid ervaart, met het boeddhisme als houvast.
Daarom is er geen 'ik' maar een 'wij'.
Mens onder de mensen zijn.
🙏
