Kunst en keurslijf?

Ze lijken niet samen te gaan voor sommige 'kunstenaars'.
Wellicht bied een relatie, partner of een vorm van 'begeleiding'
toch een ondersteuning om ons in het gareel te houden.
Maar de echte vrije geest gaat dan meestal ten onder in de mens.
En dan zijn er mensen wie het lukt om buitenbeentje te worden
en daarin bewonderd of geaccepteerd te zijn.

Vergeet echter nooit dat bijna iedereen een buitenkant heeft en dat
dan niemand werkelijk weet wat er in die mens omgaat!
Drugs, drank en medicijnen kunnen als schuilplaats dienen.
Altijd een plek waar men op den duur toch zichzelf kwijtraakt.

Het wonderlijke is dan wel dat matigheid een redding kan zijn.
Matigheid, menselijkheid en kunstenaarschap?
Gaat dat wel samen dan of worden we levende zombies.
De levende legende die nooit tot het Ware zelf is gekomen?

De Levensdrang in ons is sterk....
En er zijn steeds meer wegen die ons daarin kracht geven.
De Liefde voor alles...
Is dat mogelijk dan?

Ja, maar het is hard werken en elkaar daarin steunen kan soms weer ontaarden
in een vorm van slavernij en klakkeloze gehoorzaamheid.
En weer raakt de mens zichzelf kwijt!

Vallen en opstaan doe ikzelf al mijn leven lang
en toch ervaar ik;
Elke keer leer ik meer en elke keer kom ik weer
een stapje dichterbij.

Laten we het maar dichterbij de Verlichting, de vrije geest noemen.

Het lijkt ons ingeschapen.

🙏