en dan duik ik even mijn oude berichten in.
Mijn vuur van toen lijkt heel erg gedoofd.
Steeds herhalingen plaatsen vind ik geen goed idee en echte inspirerende stukken die komen er nog steeds maar niet.
Geen wonder dat er zo weinig gereageerd wordt!
Het aantal bezoekers dat er zoals per dag langs komt,
daaraan begin ik te twijfelen of dat wel klopt.
Toch is mijn blog nog steeds een soort houvast voor me.
Zal het dan vooral de leeftijd zijn die mij veranderd heeft?
Soms denk ik wel eens;
Of is alles misschien wel een aflopende zaak?
Aan de andere kant zou een 'spirituele' metgezel
mijn levensdoel kunnen motiveren en ondersteunen.
die statistieken tellen elke klik, ook die van u, ik hou me daar niet mee bezig, ik blog gewoon, reageren ze, ok, reageren ze niet, ook ok, het is iets voor mezelf....
BeantwoordenVerwijderen.* Een @->- voor jou.
Oké Lutje, voor mij heeft bloggen een andere functie
Verwijderenk denk ook niet dat dat klopt, die telling
BeantwoordenVerwijderenof het zijn toevallige bezoekers uit het buitenland
bloggen is sowieso verminderd en reacties al helemaal
Jammer is dat wel!
VerwijderenIk blijf je vol interesse volgen hoor Walter en ervaar hierin niet echt een verschil met jaren geleden. Nog steeds de diepgang stukje humor ironie, mooie schilderijen. Genoeg om steeds weer even n wezenlijk momentje te hebben. :)
BeantwoordenVerwijderenDan blijf ik bloggen, Kagib! ;-)
VerwijderenWeet je Walter, ik reageer niet zo hele vaak omdat ik me vaak niet herken in de verhalen van jou. Ik sta toch behoorlijk anders in het leven, wat niet wegneemt dat ik het wel leuk vind om zo af en toe (grapje, bijna dagelijks wel even) te lezen hoe jij in het leven staat. Zou het trouwens nog prettiger lezen vinden als je wat vaker in de 'ik' vorm schrijft i.p.v. in de 'we' vorm. Zou het denk ik voor mij wat gemakkelijker maken om te reageren. Ach wat, maakt niet uit. Het ga je goed en jij blogt maar lekker op jouw manier verder en ik blijf je wel volgen ;-)
VerwijderenLieve groetjes, Cilia
P.S. Wat bloggen betreft kan ik me wel vinden in wat Lutje schrijft.
Grappig, want ik vond juist dat ik veel te vaak in de ik-vorm schreef!
VerwijderenNou, en wat dat verschillend zijn betreft, valt wel mee.
Ik kan me eigenlijk prima verplaatsen in jullie leefwijze!
Zo zie je maar...En vergeet niet dat ik nou eenmaal een creatieve geest heb! :-)